Hemel op aarde

Ze werkt zich bijna kapot

Overdag verkoopt ze schoenen

En als de oppas er straks is, gaat ze nog toiletten boenen

En tussendoor nog moeder van een zoon van zeven jaar

Ze fietst hem overal naar toe, maar de pedalen gaan zo zwaar

En vaak zit ze op haar knieën, voor de deur op haar balkon

Ze ziet de lichtjes van de huizen, als ze fluistert: God, waarom?

Een beetje hemel op aarde zou zo gek niet zijn

Een laagje grootse genade over al de pijn

Een beetje hemel op aarde, want als dat verdwijnt

Wat houdt ons dan nog overeind?

Jou en mij: wat houdt ons dan nog overeind?

Nog één vergadering te gaan, hij is de vorige al vergeten

Net zo succesvol als zijn vader en dus ook nooit thuis met eten

Hij tilt zijn dochter nauwelijks, want hij heeft zijn handen vol

Aan de druk te moeten slagen die hij al voelt sinds lagere school

Vaak als ie 's avonds thuiskomt, zakt ie doodmoe op de grond

Hij ziet de flats vanuit zijn villa als hij fluisterst: God, waarom?

Waarom?

Een beetje hemel op aarde zou zo gek niet zijn

Een laagje grootse genade over al de pijn

Een beetje hemel op aarde, want als dat verdwijnt

Wat houdt ons dan nog overeind?

Jou en mij: wat houdt ons dan nog overeind?

Bijna elke vrijdagmiddag

Zie ik hem en zie ik haar

Ze staan naast mij op het schoolplein

En we zwijgen naar elkaar

Onze succesen en problemen

Onze moed en tegenzin

Ja, we lijken anders maar,

We zijn hetzelfde binnenin

Hopen dat hemel op aarde elke dag iets meer begint

Een beetje hemel op aarde zou zo gek niet zijn

Een laagje grootse genade over al de pijn

Een beetje hemel op aarde, want als dat verdwijnt

Wat houdt ons dan nog overeind?

Jou en mij, jou en mij,

Wat houdt ons dan nog overeind?

Jou en mij, jou en mij

Wat houdt ons dan nog overeind?